’t is maar dat een bekend viroloog begin december zei:
”Over corona gesproken,
die strepen aan de hemel, dat zullen we allicht nooit meer zien...”
dat ik toen dacht aan Toon Hermans
en aan wat ik die morgen in januari 2017 hier zag
Toen hing onze hemel vol strepen,
toen waaierden in die prille ochtend
condenssporen van vliegtuigen
tot een hemels palet.
Toen zaten vliegtuigen vol mensen
van Parijs naar Amsterdam
van Parijs naar Amsterdam
van Brussel naar Londen.
Nu zoeken eenzame jets
in kleurloos krimpende lijnen
triest hun weg door covidwolken
Aan uw en onze hemel
wensen we u van harte
weer kleurrijke waaiergewelven,
van genieten,
van vrijheid,
van mekaar,
van kleine dingen,
van een knuffel en een zoen,
En voor 2021,
en zonder overmoedig te zijn,
‘corona here we come'
Martine & Werner
