Op een muur krabbelt een soort hagedisje, amper een 3 cm, zich uit de voeten.
Wat dagen later lig ik wat te lezen tot ik naast me een wesp (geen hoornaar!) zie die driftig tussen grassprieten blijft duiken. Met gekromde rug verweert ze zich stekelig tegen opdringerige mieren. Wat aanvankelijk een vermolmd takje lijkt is het restje hagedis (gekko?) waaraan de opruimdiensten zich te goed doen.
